თანამედროვე სამხედრო კონფლიქტი და სოციალური ქსელები.
თანამედროვე სამხედრო კონფლიქტი და სოციალური ქსელები.
2.05.2015
თანამედროვე სამხედრო კონფლიქტი და სოციალური ქსელები.
თავი 1
საინფორმაციო საშუალებების როლი თანამედროვე სამხედრო კონფლიქტში.
სოციალური ქსელების საყოველთაოდ გავრცელების ეპოქაში,მისი შესაძლებლობების გამოყენება და ათვისება,თანამედროვე სამხედრო კონფლიქტის გარდაუვალი საჭიროება გახდა,მეტიც,მან ამ კონფლიქტში სტრატეგიული ფუნქცია შეიძინა და უპირობო, აუცილებლობის მიშვნელობა მიიღო.
მე-4 თაობის,ე.წ. ჰიბრიდული ომის,ერთ-ერთ ძირითად შემადგენელ მოვლენას,საინფორმაციო ომი წარმოადგენს.ბრძოლა,რომლის ფრონტის ხაზი,ათეული,ასეული თუ ათასეული კილომეტრებითაა დაშორებული,რეალური სამხედრო,საბრძოლო მოქმედებების თეატრს, და გადის ,ამ კონფლიქტით,ნებით თუ უნებლიედ დაინტერესებული თუ დაუინტერესებელი,მისგან ახლოს თუ შორს მყოფი ადამიანების,ტელევიზორებზე,რადიოებზე,გაზეთებზე,კომპიუტერსა თუ ტელეფონებზე.
პროპაგანდისტული,დეზინფორმაციული თუ სუბიექტური ინფორმაცია,უხვად გადმოიფრქვევა თითოეული ამ საინფორმაციო საშუალებებიდან და იბრძვის,მომხმარებლის აზროვნებაში თავდაჯერებული,უტყუარი მტკიცებულების სახით,ჯეროვანი ადგილის დასაკავებლად.ბრძოლა ადამიანის გონებასა და მეხსიერებაში,მძლავრი საინფორმაციო ნაკადის მიწოდების მეშვეობით,ცდილობს განსხვავებული ინფორმაციის განდევნას აზროვნებიდან, მეხსიერებიდან და მასში,მინიმუმ,საწინააღმდეგო,არასასურველი ინფორმაციისგან,გამონთავისუფლებულ ადგილის უმალ შევსებას,საკუთარი ვერსიით,მაქსიმუმ,მეხსიერების ველების სრულ გადატვირთვას,მის ფუნქციურ პროცესში ხარვეზის შეტანას,ინფორმაციის მასიური რაოდენობის ინტენსიურად მიწოდებით,რათა აზროვნებას არ დარჩეს ადგილი და შესაძლებლობა,სხვა სახის ინფორმაციის მიღების,დამუშავების განთავსების და შესაბამისად მისი კრიტიკულად განხილვისა.
მიუხედავად იმისა,რომ ადამიანის ტვინი,მისი შესაძლებლობის მხოლოდ უმცირეს ნაწილს,დაახ.3-4 % მოიხმარს და კოლოსალური ინფორმაციის რაოდენობის მიღება და განთავსება შეუძლია,თანამედროვე,პროპაგანდის წინააღმდეგ,ინფორმაციული თუ დეზინფორმაციული, მიზანმიმართული მძლავრი ნაკადით შეტევებით დაზიანებული,ამ ინფორმაციის კრიტიკულად დამუშავების შესაძლებლობას იგი მასიურად მოკლებულია და ამდენად ძალიან სუსტ ინსტრუმენტს წარმოადგენს. ინფორმაციათა ბრძოლაში,გამარჯვებულის გამოვლენა,უმეტეს წილად,ადამიანის შესაძლებლობებზე კი არა,არამედ ტექნოლოგიურ პროცესზე,გარკვეული სახის ჩამოყალიბებული,მიზანმიმართული ინფორმაციის,გაკვეული სიხშირით,რაოდენობით,ემოციით,ვერბალური, ვიდეო-აუდიო ტექსტუალური მიწოდების ინტენსივობაზე და ამ ინტენსივობაში,კარგად გათვლილი მარკეტინგული და სარეკლამო პრინციპების და ეფექტების გამოყენების ხარისხობრივ მაჩვენებელზეა დამოკიდებული.
საინფორმაციო ომში,აქტიურად მოქმედებს ბაზრის ორი პრინციპი,მოთხოვნა – მიწოდების და კონკურენცია- მონოპოლიის.
ინფორმაციის მიმწოდებელი,დროის პირველ ეტაპებზე,რომელთა ხანგრძლივობა განსხვავდება დასახული მიზნის მიხედვით და შეიძლება შეადგინოს რამოდენიმე კვირა ან თვე და გასტანოს,რამოდენიმე ათეულ წელიწადიც,ინტენსივობის და სხვა სახის ეფექტების და ხერხების გამოყენებით ქმნის,მოთხოვნის ჩამოყალიბების აუცილებლობას,გარკვეული სახის, ჩარჩოებში მოქცეულ ინფორმაციაზე.შემდეგ,ასევე განსაზღვრული სახით, დოზით და ინტენსივობით,რომელთა რაოდენობა ცვალებადია და დამოკიდებულია,ინფორმაციის მიმღები საზოგადოების თავისებურობაზე, მზაობაზე და თავად ამ ინფორმაციის აქტუალობის სხვადასხვა დონეზე,მონოპოლიის პრინციპის გზით,აწვდის უკვე მომზადებულ საზოგადოებრივ მოთხოვნას,ამ მოთხოვნის და განწყობის საფუძველზე შემუშვებულ,ადაპტირებულ ინფორმაციას,რომლის ნაკადი,მიმართულება და ინტენსივობა უკვე კონკრეტული დაკვეთის ამოცანის მიზნებიდან და ამ მიზნების გამომდინარე შემუშავებულ მეთოდოლოგიაზეა დამოკიდებული. ეს მეთოდოლოგია მორგებულია,ინფორმაციის მიმწოდებლის ფუნქციურ შესაძლებლობებზე და გათვლილია,მაქსიმალური ეფექტით,ამ კონკრეტული საინფორმაციო საშუალების პოტენციის ათვისებაზე.მაგალითად,ერთი და იგივე სახის ინფორმაცია აუცილებლად განსხვავებული ფორმატით,სიხშირით,დროის და თავად ინფორმაციის მოცულობის ინტერვალით იქნება მიწოდებული ტელევიზიით,ბეჭდური მედიის და სოციალური ქსელების მეშვეობით.
ამიტომ მიუხედავად იმისა,რომ მიზანი,ყველა საშუალებისათვის უცვლელი და ერთი და იგივე რჩება,ფორმა და გზები,ამ მიზნისკენ სვლისა,განსხვავებულია და მაქსიმალურადაა ადაპტირებული და მორგებული,ამ ინფორმაციის მიწოდების წყაროს ფუნქციონალურ თავისებურობაზე და შესაძლებლობაზე,რომელთა შორის ბუნებრივია აღსანიშნავია თითოეული ინფორმაციის წყაროს ტექნიკური მახასიათებლებლები. ეს ინფორმაციის წყაროები,რამდენიმე ფუნქციურ და ტექნიკურ ჯგუფად შეიძლება დაიყოს,რომელთაგან ,თითოეულს საკუთარი ქვეჯგუფი გააჩნია. ესაა მასმედია, ინტერნეტი და საზოგადოება ვიწრო განსაზღვრებით,თანამედროვე ინფორმაციული ტექნოლოგიების გავრცელების არეალის ფარგლებს გარეთ.
