ჩრდილო ოსეთ-ინგუშეთის 1992 წლის ომის უცნობი გმირი ზელიმხან ბატაევი – ყუონახ (Къонах)!

ჩრდილო ოსეთ-ინგუშეთის 1992 წლის ომის უცნობი გმირი ზელიმხან ბატაევი – ყუონახ (Къонах)!

30.10.2016

14590456_1132035290237902_118492849483348361_n

მან სახელი გაითქვა იმით, რომ პრიგოროდნის რ-ში ინგუში მოსახლეობის მიმართ გენოციდის და ეთნიკური წმენდის დროს 1992 წელს შექმნა და სათავეში ჩაუდგა ადგილობრივი მოსახლეობისგან ფორმირებულ თავდაცვის ბრიგადას, რომელმაც პროგოროდნი რ-ში, სიკვდილისთვის განწირული ასობით ადმიანის სიცოცხლე იხსნა. მისი დაჯგუფება უეცრად ჩნდებოდა მოულოდნელ ადგილას, სადაც ჰუმანობა დაკარგული ოსი – კუდრაცევი, მშვიდობიანი ინგუში მოსახლეობის მიმართ გაუგონარ მხეცობებს სჩადიოდა. რუსი სამხედროების მფარველობით დაიმედებულნი ძარცვავდნენ ინგუშების სახლებს. ბატაევის მილიცია თავს ესხმოდა მარადიორებს, აიძულებდა შიშის და ტერორის ქვეშ, დაეყარათ იარაღი და მოეკურცხლათ დანაშაულის ადგილიდან. ერთ-ერთი ასეთი რეიდის დროს, ბატაევმა განაიარაღა და ჯეირახის მთებში ტყვედ წაიყვანა 70 ოსი, მათთან ახსნა-განმარტებითი საუბარი გამართა და უკან ოსეთში გაუშვა. ისე, რომ არცერთი მათგანის მიმართ ძალადობა არ გამოუყენებიათ. ამასობაში კი, ოსური ბანდების ხელში ჩავარდნილი არცერთი ინგუში უკან არ დაბრუნებულა. ზელიმხანი თავის მეომრებს სულ სიკეთისკენ და სამართლიანობისკენ მოუწოდებდა, უხსნიდა, რომ არ შეიძლებოდა ცხოველური ინსტიქტების აყოლა, რითაც ხელმძღვანელობდნენ 1992 წლის ეთნიკური წმენდის მონაწილე ბანდები ოლეგ თეზიევის, ბიბო ძუცევის და სხვა ოსების მეთაურობით, რომელთა უმრავლესობამ პასუხი აგო საკუთარი საქმეებისთვის.
ჩრდ. ოსეთის სამართალდამცველმა ორგანიზაციებმა ბატაევზე ძებნა გამოაცხადეს. ხანგრძლივი დროის განმავლობაში აბრაგად და შურისმაძიებლად შერაცხეს.
ბოლო პერიოდი ზელიმხანმა სამშობლოში -მთიან ინგუშეთში გაატარა, სამეურნეო საქმიანობას ეწეოდა. ფსბ-ს თანამშრომელმა ალიხან კალიმატოვმა, სიკვდილამდე ცოტა ხნით ადრე, მიაღწია სამართალს ბატაევთან დაკავშირებით და ზელიმხანს ძებნა მოუხსნეს. კალიმატოვის მკვლელობა რომ არა, ზელიმხან ბატაევის ხელმძღვანელობით შეიქმნებოდა დაჯგუფება, რომელიც დაიცავდა ინგუშეთის ადმ. საზღვრებს “სიკვდილის ესკადრილებისა” და ბადნდიტური დაჯგუფებებისგან.
ბატაევი ძლიერ განიცდიდა კალიმატოვის სიკვდილს, იგი მზად იყო შური ეძია მისთვის. მაგრამ, აბრაგულმა ცხოვრებამ, დაუსრულებელმა ბრძოლამ, სამშობლოს ბედის განცდამ ასახვა ჰპოვა მის ჯანმრთელობაზე. ბოლო დროს გულის პრობლემები აწუხებდა, მაგრამ ექიმებს მაინც არ მიმართავდა. გულმაც ვერ გაუძლო ამდენ დატვირთვას და გარდაიცვალა ისე, რომ ვერ აიხდინა თავისი ოცნება. დაკრძალულია მშობლიურ სოფელში – ლიაჟგი. ზელიმხან ბატაევის სახელი, როგორც სამშობლოსთვის მებრძოლისა, ყოველთვის დარჩება ჩვენს გულებში.

წყარო ფეისბუქ გვერდი ჩეჩნეთი

error: სტატიის დაკოპირება აკრძალულია!!!