ენევის 1949 წლის 12 აგვისტოს კონვენციები და მათი დამატებითი ოქმები.კარი II ზოგადი ხასიათის დებულებები სამხედრო ტყვეთა დაცვის შესახებ
ჟენევის 1949 წლის 12 აგვისტოს კონვენციები და მათი დამატებითი ოქმები
კარი II ზოგადი ხასიათის დებულებები სამხედრო ტყვეთა დაცვის შესახებ
მუხლი 12
სამხედრო ტყვეები მოწინააღმდეგე სახელმწიფოს და არა მათი ტყვედ ჩამგდები ცალკეული პირების ან სამხედრო შენაერთების ხელისუფლებაში იმყოფებიან. მიუხედავად იმ პასუხისმგებლობისა, რომელიც ცალკეულ პირებს შეიძლება დაეკისროთ, სამხედრო ტყვეებთან მოპყრობაზე პასუხს დამატყვევებელი სახელმწიფო აგებს.
სახელმწიფოს თავის ხელში მყოფი სამხედრო ტყვეების გადაცემა შეუძლია მხოლოდ ამ კონვენციის მონაწილე სახელმწიფოსათვის და მხოლოდ მას შემდეგ, რაც დარწმუნდება, რომ სახელმწიფოს, რომელსაც ტყვეები უნდა გადასცეს, სურს და შეუძლია ამ კონვენციის დებულებათა დაცვა. როდესაც ტყვეებს ამგვარი პირობების დაცვით გადასცემენ, კონვენციის გამოყენებისათვის პასუხისმგებლობა მათ მიმღებ სახელმწიფოს მანამ ეკისრება, სანამ ტყვეები მისი მზრუნველობის ქვეშ იქნებიან.
თუმცა, თუ ეს სახელმწიფო ამ კონვენციის ნებისმიერი მნიშვნელოვანი საკითხის მარეგულირებელ დებულებებს არ შეასრულებს, სახელმწიფომ, რომელმაც ტყვეები გადასცა, მფარველი სახელმწიფოსგან შეტყობინების მიღებისთანავე მდგომარეობის გამოსასწორებლად ეფექტური ზომები უნდა მიიღოს ან მოითხოვოს სამხედრო ტყვეების დაბრუნება. ამგვარი მოთხოვნები უნდა დაკმაყოფილდეს.
მუხლი 13
სამხედრო ტყვეებს ყოველთვის ჰუმანურად უნდა მოეპყრონ. აკრძალულია და წინამდებარე კონვენციის მძიმე დარღვევად ჩაითვლება დამატყვევებელი სახელმწიფოს მხრიდან ნებისმიერი არაკანონიერი მოქმედება ან უმოქმედობა, რამაც შეიძლება მის ხელში მყოფი ტყვის გარდაცვალება გამოიწვიოს ან მის ჯანმრთელობას სერიოზული საფრთხე შეუქმნას. კერძოდ, დაუშვებელია სამხედრო ტყვეთა დასახიჩრება ან მათზე ნებისმიერი სახის სამედიცინო ან სამეცნიერო ცდის ჩატარება, რომელიც მათი მკურნალობის მოსაზრებებით და მათი ინტერესებიდან გამომდინარე არ არის გამართლებული.
ამგვარადვე, სამხედრო ტყვეები ყოველთვის დაცული უნდა იყვნენ, განსაკუთრებით ძალადობისა და დაშინების ნებისმიერი აქტისაგან და შეურაცხყოფისა და ხალხის ცნობისმოყვარეობისგან.
აკრძალულია სამხედრო ტყვეების მიმართ რეპრესალიების გამოყენება.
მუხლი 14
ნებისმიერ გარემოებაში სამხედრო ტყვეებს აქვთ მათი პიროვნებისა და ღირსების პატივისცემის უფლება.
ქალებს უნდა მოეპყრონ მათი სქესის მიმართ შესაფერისი პატივისცემით და ყველა შემთხვევაში იმაზე არანაკლებ, ვიდრე მამაკაცებს. სამხედრო ტყვეები სრულად ინარჩუნებენ თავიანთ სამოქალაქო უფლებაუნარიანობას, რომლითაც დატყვევების დროს სარგებლობენ. დამატყვევებელ სახელმწიფოს თავის ტერიტორიაზე ან მის ფარგლებს გარეთ ამ უფლებაუნარიანობით მინიჭებული უფლებების შეზღუდვა შეუძლია იმდენად, რამდენადაც ამას ტყვეობის პირობები მოითხოვს.
მუხლი 15
დამატყვევებელი სახელმწიფო ვალდებულია უფასოდ უზრუნველყოს სამხედრო ტყვეთა არსებობის პირობები და მათი ჯანმრთელობის მდგომარეობის შესატყვისი სამედიცინო დახმარება.
მუხლი 16
წინამდებარე კონვენციის დებულებების გათვალისწინებით, რომლებიც წოდებასა და სქესს შეეხება, დამატყვევებელი სახელმწიფო ყველა ტყვეს თანაბრად უნდა მოეპყროს რასის, ეროვნების, აღმსარებლობის, პოლიტიკური შეხედულებების ან ანალოგიურ კრიტერიუმებზე დაფუძნებული ყოველგვარი დისკრიმინაციის გარეშე. გამონაკლისს წარმოადგენს პრივილეგირებული რეჟიმების არსებობა, რომლებიც ტყვეთა ჯანმრთელობის მდგომარეობის, ასაკის ან კვალიფიკაციის მიხედვით შეიძლება შემოიღონ.
