ჟენევის 1949 წლის 12 აგვისტოს კონვენცია სამხედრო ტყვეებთან მოპყრობის შესახებ. კარი III ,ნაწილი II სამხედრო ტყვეების ინტერნირება,ტყვეობა, თავი II სამხედრო ტყვეების განთავსება, კვება და ტანსაცმელი

მუხლი 25

სამხედრო ტყვეთა ბანაკებში განთავსების პირობები იმაზე არანაკლებ ხელსაყრელი უნდა იყოს, რომლებითაც იმავე ადგილას განლაგებული დამატყვევებელი სახელმწიფოს ჯარები სარგებლობენ. ეს პირობები სამხედრო ტყვეთა ჩვევებისა და ჩვეულებების გათვალისწინებით უნდა დადგინდეს და არავითარ შემთხვევაში არ უნდა იყოს საზიანო მათი ჯანმრთელობისათვის.

კერძოდ, ზემოაღნიშნული დებულებები გამოიყენება სამხედრო ტყვეების საძილე სათავსოების მიმართ, როგორც ფართობის საერთო ზომისა და მინიმალური კუბატურის, ისე აღჭურვილობისა და საძილე საშუალებების, მათ შორის საბნების თვალსაზრისით.

სამხედრო ტყვეების ინდივიდუალური ან კოლექტიური მოხმარებისათვის განკუთვნილი შენობები მთლიანად უნდა იყოს დაცული ნესტისაგან, საკმარისად უნდა თბებოდეს და ნათდებოდეს, განსაკუთრებით სიბნელის დადგომასა და სინათლის გამორთვის დადგენილი დროის შორის მონაკვეთში. მიღებული უნდა იყოს ყველა ხანძარსაწინააღმდეგო ზომა.

იმ ბანაკებში, სადაც მამაკაცებთან ერთად სამხედრო ტყვე ქალები იმყოფებიან, მათთვის ცალკე საძილე სათავსოები უნდა უზრუნველყონ.

მუხლი 26

კვების ძირითადი დღიური რაციონი თავისი რაოდენობით, ხარისხითა და მრავალფეროვნებით საკმარისი უნდა იყოს სამხედრო ტყვეთა ჯანმრთელობის ნორმალური მდგომარეობის შესანარჩუნებლად და მათი წონაში დაკლების ან არასაკმარის კვებასთან დაკავშირებული მოვლენების თავიდან ასაცილებლად. ანგარიში უნდა გაეწიოს სამხედრო ტყვეთათვის ჩვეულ კვების რეჟიმსაც.

დამატყვევებელმა სახელმწიფომ მომუშავე სამხედრო ტყვეები, მათ მიერ შესრულებული სამუშაოს ხასიათიდან გამომდინარე, უნდა უზრუნველყოს კვების დამატებითი რაციონით.

სამხედრო ტყვეები უნდა მოამარაგონ სასმელი წყლის საკმარისი რაოდენობით. თამბაქოს მოწევა ნებადართული უნდა იყოს.

სამხედრო ტყვეები შესაძლებლობების მაქსიმალურ ფარგლებში ჩაერთვებიან თავიანთი საკვების მომზადების პროცესში. ამ მიზნით შესაძლებელია სამზარეულოში მათი დასაქმება. გარდა ამისა, მათ შესაძლებლობა ექნებათ მოამზადონ კერძები მათ ხელთ არსებული დამატებითი პროდუქტებისგან.

კოლექტიური სადილობისათვის სათანადო სათავსოები უნდა გამოიყოს.

აკრძალულია კვებასთან დაკავშირებული ყოველგვარი კოლექტიური დისციპლინური სასჯელის დაკისრება.

მუხლი 27

დამატყვევებელი სახელმწიფო, იმ ადგილის კლიმატური პირობების გათვალისწინებით, სადაც სამხედრო ტყვეები იმყოფებიან, სამხედრო ტყვეებს უზრუნველყოფს საკმარისი რაოდენობის ტანსაცმლით, თეთრეულითა და ფეხსაცმლით. დამატყვევებელი სახელმწიფოს მიერ ხელში ჩაგდებული მოწინააღმდეგე მხარის შეიარაღებული ძალების საფორმო ტანსაცმლის გამოყენება შეიძლება სამხედრო ტყვეების შესამოსად, თუ ეს უკანასკნელი კლიმატური პირობების შესაფერისია.

ზემოაღნიშნული ნივთების რეგულარულ შეცვლა-განახლებას დამატყვევებელი სახელმწიფო უზრუნველყოფს. გარდა ამისა, მომუშავე სამხედრო ტყვეები შესაბამის ტანსაცმელს ყველგან მიიღებენ, სადაც ეს მათი სამუშაოს ხასიათიდან გამომდინარე იქნება აუცილებელი.

მუხლი 28

ყველა ბანაკში უნდა მოეწყოს სურსათ-სანოვაგის მაღაზიები, სადაც სამხედრო ტყვეები შეძლებენ შეიძინონ კვების პროდუქტები, საპონი, თამბაქო და პირადი მოხმარების საგნები, რომელთა გასაყიდი ფასიც ადგილობრივ საბაზრო ფასებს არ უნდა აღემატებოდეს.

სურსათ-სანოვაგის მაღაზიების ვაჭრობიდან მიღებული მოგება სამხედრო ტყვეების ინტერესებს უნდა მოხმარდეს, რისთვისაც უნდა შეიქმნას სპეციალური ფონდი. ტყვეთა წარმომადგენელს უფლება ექნება მონაწილეობა მიიღოს სურსათ-სანოვაგის მაღაზიის მუშაობასა და ამ ფონდის გამოყენებაში.

ბანაკის ლიკვიდაციის შემთხვევაში, სპეციალური ფონდის საკრედიტო სალდო გადაეცემა რომელიმე საერთაშორისო ჰუმანიტარულ ორგანიზაციას, რათა ის იმ სახელმწიფოების სამხედრო ტყვეთა ინტერესებისთვის გამოიყენონ, რომლის მოქალაქენიც სამხედრო ტყვეები იყვნენ და რომლებმაც ამ ფონდის შექმნაში თავისი წვლილი შეიტანეს. საყოველთაო რეპატრიაციისას, დაინტერესებულ ქვეყნებს შორის საწინააღმდეგო შეთანხმების არარსებობის შემთხვევაში, მოგება დამატყვევებელ სახელმწიფოსთან რჩება.