ჟენევის 1949 წლის 12 აგვისტოს კონვენცია სამხედრო ტყვეებთან მოპყრობის შესახებ. კარი III ,ნაწილი II სამხედრო ტყვეების ინტერნირება, თავი IV სამხედრო ტყვეებისთვის დახმარების გასაწევად დაკავებული სამედიცინო და სასულიერო პერსონალი.
ჟენევის 1949 წლის 12 აგვისტოს კონვენცია სამხედრო ტყვეებთან მოპყრობის შესახებ. კარი III ,ნაწილი II სამხედრო ტყვეების ინტერნირება, თავი IV სამხედრო ტყვეებისთვის დახმარების გასაწევად დაკავებული სამედიცინო და სასულიერო პერსონალი.
მუხლი 33
დამატყვევებელი სახელმწიფოს მიერ სამხედრო ტყვეთათვის დახმარების გასაწევად დაკავებული სამედიცინო და სასულიერო პერსონალი სამხედრო ტყვეებად არ ჩაითვლებიან. მიუხედავად ამისა, ისინი, სულ მცირე, წინამდებარე კონვენციით მინიჭებული უპირატესობებითა და მფარველობით ისარგებლებენ; მათ სამხედრო ტყვეთათვის სამედიცინო და სასულიერო დახმარების გაწევისათვის აუცილებელი ყველა პირობა შეექმნებათ.
აღნიშნული პირები დამატყვევებელი სახელმწიფოს სამხედრო კანონებისა და განკარგულებების ფარგლებში და ამ ქვეყნის საამისოდ უფლებამოსილი ორგანოების ხელმძღვანელობით, პროფესიული ეთიკის შესატყვისად თავიანთი სამედიცინო და სასულიერო მოვალეობების შესრულებას უპირატესად იმ შეიარაღებული ძალების სამხედრო ტყვეების მიმართ განაგრძობენ, რომელსაც თავად ეკუთვნიან. გარდა ამისა, სამედიცინო და სასულიერო მოვალეობების შესრულებისას ისინი შემდეგი შეღავათებით ისარგებლებენ:
(ა) უფლებამოსილი იქნებიან პერიოდულად მოინახულონ ბანაკის გარეთ სამუშაო ბანაკებსა და ჰოსპიტლებში მყოფი სამხედრო ტყვეები. ამ მიზნით, დამატყვევებელმა სახელმწიფომ უნდა გამოყოს მათთვის საჭირო სატრანსპორტო საშუალებები.
(ბ) ყოველ ბანაკში წოდებითა და სტაჟით უფროსი სამხედრო ექიმი ბანაკის სამხედრო ხელისუფლების წინაშე პასუხისმგებელია დაკავებული სამედიცინო პერსონალის პროფესიულ საქმიანობაზე. ამ მიზნით, საომარი მოქმედებების დაწყებისთანავე, კონფლიქტის მონაწილე მხარეები ერთმანეთს სამედიცინო პერსონალის, აგრეთვე მოქმედ ჯარში დაჭრილთა და ავადმყოფთა მდგომარეობის გაუმჯობესების შესახებ ჟენევის 1949 წლის 12 აგვისტოს კონვენციის 26-ე მუხლში მითითებულ საზოგადოებათა პერსონალის წოდებათა შეფარდებას უთანხმებენ. ამ ექიმებსა და სასულიერო პირებს მათ პროფესიულ ვალდებულებებთან დაკავშირებულ ნებისმიერ საკითხზე ბანაკის სამხედრო და სამედიცინო ხელისუფლებისთვის პირდაპირ მიმართვის შესაძლებლობა ექნებათ; ეს უკანასკნელნი მათ ამ საკითხებზე კორესპონდენციის წარმოების სათანადო შესაძლებლობას შეუქმნიან.
(გ) მიუხედავად იმისა, რომ დაკავებული პერსონალი ბანაკის შინაგანაწესს ემორჩილება, არ შეიძლება მათი იძულება შეასრულონ სამუშაო, რომელიც მათ სამედიცინო ან რელიგიურ მოვალეობებს არ უკავშირდება.
საომარი მოქმედებების დროს კონფლიქტის მონაწილე მხარეები დაკავებული პერსონალის შესაძლო გათავისუფლებაზე თანხმდებიან და ამგვარი გათავისუფლების პროცედურულ წესს ადგენენ.
