ჟენევის 1949 წლის 12 აგვისტოს კონვენცია სამხედრო ტყვეებთან მოპყრობის შესახებ კარი III ტყვეობა,ნაწილი IV სამხედრო ტყვეთა ფულადი სახსრები

ჟენევის 1949 წლის 12 აგვისტოს კონვენცია სამხედრო ტყვეებთან მოპყრობის შესახებ

კარი III ტყვეობა,ნაწილი IV სამხედრო ტყვეთა ფულადი სახსრები

 

 

მუხლი 58

საომარი მოქმედებების დაწყებისთანავე, ამ საკითხის მფარველ სახელმწიფოსთან შეთანხმებამდე, დამატყვევებელ სახელმწიფოს შეუძლია დაადგინოს, ნაღდი ანგარიშით ან სხვა ანალოგიური ფორმით, იმ თანხის მაქსიმალური რაოდენობა, რომელიც სამხედრო ტყვემ შეიძლება თან იქონიოს. სამხედრო ტყვისათვის ჩამორთმეული ან დაკავებული ზედმეტი თანხა, რომელიც მისი კანონიერი საკუთრებაა, ისევე როგორც მის მიერ შეტანილი ყველა ფულადი ანაბარი, მის პირად ანგარიშზე ჩაირიცხება და მისი თანხმობის გარეშე სხვა ვალუტაზე არ გაიცვლება.

იმ შემთხვევაში, როცა სამხედრო ტყვეებისთვის ნებადართული იქნება ნაღდი ანგარიშსწორებით ბანაკის გარეთ რაიმეს შეძენა ან მომსახურებით სარგებლობა, ფულს თავად სამხედრო ტყვე ან ბანაკის ადმინისტრაცია იხდის, გადახდილი თანხის შესაბამისი სამხედრო ტყვის პირადი ანგარიშის დებეტზე შეტანით. ამ კუთხით დამატყვევებელი სახელმწიფო ვალდებულია შეიმუშაოს სათანადო პროცედურები.

მუხლი 59

მე-18 მუხლის თანახმად დატყვევების მომენტში სამხედრო ტყვისათვის დამატყვევებელი სახელმწიფოს ვალუტაში ჩამორთმეულ ფულად სახსრებს, წინამდებარე ნაწილის 64-ე მუხლის დებულებათა შესაბამისად, თითოეული მათგანის პირადი ანგარიშის კრედიტზე შეიტანენ.

ტყვეთა პირადი ანგარიშის კრედიტზე ასევე შეიტანენ დამატყვევებელი სახელმწიფოს ვალუტაში არსებულ იმ ფულად სახსრებსაც, რომლებიც დატყვევების მომენტში ტყვეებისათვის ჩამორთმეული სხვა ვალუტის გაცვლის შედეგად მიიღება.

მუხლი 60

სამხედრო ტყვეებს დამატყვევებელი სახელმწიფო ფულადი უზრუნველყოფის მიზნით ყოველთვიურად უხდის ავანსს. ავანსის რაოდენობა ამ ქვეყნის ვალუტაზე გადაანგარიშებული შემდეგი თანხებით განისაზღვრება:

I კატეგორია: სერჟანტზე ნაკლები წოდების ტყვეები – 8 შვეიცარიული ფრანკი.

II კატეგორია: სერჟანტები და სხვა უნტერ-ოფიცრები ან შესაბამისი წოდების ტყვეები – 12 შვეიცარიული ფრანკი.

III კატეგორია: მაიორზე ნაკლები წოდების ოფიცრები კაპიტნის წოდების ჩათვლით ან შესაბამისი წოდების ტყვეები – 50 შვეიცარიული ფრანკი.

IV კატეგორია: მაიორები, ვიცე-პოლკოვნიკები, პოლკოვნიკები ან შესაბამისი წოდების ტყვეები – 60 შვეიცარიული ფრანკი.

V კატეგორია: გენერლები ან შესაბამისი წოდების ტყვეები – 75 შვეიცარიული ფრანკი.

თუმცა, კონფლიქტის მონაწილე დაინტერესებულ მხარეებს სპეციალური შეთანხმებების მეშვეობით შეუძლიათ ზემოაღნიშნული კატეგორიების სამხედრო ტყვეთათვის კუთვნილი ავანსის ოდენობა შეცვალონ.

ამას გარდა, თუ პირველ პარაგრაფში მითითებული თანხა ტყვედ ამყვან სახელმწიფოს სამხედრო მოსამსახურეთათვის განკუთვნილ გასამრჯელოს ბევრად აღემატება ან ტყვედ ამყვან სახელმწიფოს რაიმე მიზეზით სერიოზულ სიძნელეებს შეუქმნის, ეს უკანასკნელი იმ სახელმწიფოსთან, რომელსაც ეკუთვნიან სამხედრო ტყვეები, ზემოხსენებული თანხის ოდენობის ცვლილების შესახებ სპეციალური შეთანხმების დადებამდე განახორციელებს შემდეგ ქმედებებს:

(ა) განაგრძობს სამხედრო ტყვეთა პირად ანგარიშზე პირველ პარაგრაფში მითითებული თანხის ჩარიცხვას;

(ბ) დროებით შეზღუდავს თანხების იმ ოდენობას, რომელიც ავანსის თანხიდან ეძლევათ პირადი მოთხოვნების დასაკმაყოფილებლად, გონივრული ოდენობის თანხით, რომელიც, ამასთანავე, პირველი კატეგორიის პირთათვის იმ თანხაზე ნაკლები არ უნდა იყოს, რომელსაც დამატყვევებელი სახელმწიფო საკუთარი შეიარაღებული ძალების წევრებს უხდის.

ნებისმიერი შეზღუდვის მიზეზი დაუყოვნებლივ უნდა ეცნობოს მფარველ სახელმწიფოს.

მუხლი 61

დამატყვევებელმა სახელმწიფომ იმ სახელმწიფოსაგან, რომელსაც სამხედრო ტყვეები ეკუთვნიან, უნდა მიიღოს მათთვის დამატებითი ფულადი უზრუნველყოფის სახით გამოგზავნილი ფულადი სახსრები იმ პირობით, რომ ეს თანხა ერთი და იმავე კატეგორიის სამხედრო ტყვეებზე თანაბრად განაწილდება, ამ სახელმწიფოზე დამოკიდებულ აღნიშნული კატეგორიის ყველა ტყვეს გადაეცემა და რომ ამ ფულად სახსრებს უმოკლედ ვადაში, 64-ე მუხლის თანახმად თითოეული ტყვის პირად ანგარიშზე შეიტანენ. მოცემული დამატებითი ფულადი სახსრები დამატყვევებელ სახელმწიფოს ამ კონვენციით მისთვის დაკისრებული რაიმე მოვალეობისაგან არ ათავისუფლებს.

მუხლი 62

ტყვედ ამყვანი სახელმწიფოს ხელისუფლება სამხედრო ტყვეებს, რომლებიც უშუალოდ მის გამგებლობაში იმყოფებიან, უხდის მათ მიერ შესრულებული სამუშაოსთვის სამართლიანი ოდენობის გასამრჯელოს. აღნიშნული ხელისუფლება ადგენს გასამრჯელოს ოდენობას, რომელიც, ნებისმიერ შემთხვევაში არ უნდა იყოს ერთ მეოთხედ შვეიცარიულ ფრანკზე ნაკლები სრული სამუშაო დღისათვის. ტყვედ ამყვანი სახელმწიფო მფარველი სახელმწიფოს მეშვეობით მის მიერ დადგენილ დღიური გასამრჯელოს ოდენობას აცნობებს იმ ქვეყანას, რომელსაც სამხედრო ტყვეები ეკუთვნიან.

ხელისუფლება, რომლის უშუალო გამგებლობაშიც იმყოფებიან სამხედრო ტყვეები, გასამრჯელოს იმ სამხედრო ტყვეებსაც უხდის, რომლებიც ბანაკის მართვასთან, შიდა მოწყობასთან და მოვლა-მოწესრიგებასთან დაკავშირებული ვალდებულებების შესრულებითა და ხელობით მუდმივად არიან დაკავებულნი; ასევე იმ სამხედრო ტყვეებს, რომლებიც ჩართულნი არიან თანამებრძოლთა სამედიცინო და სასულიერო მომსახურებაში.

ტყვეთა წარმომადგენლის, მისი თანაშემწეების ან მისი კონსულტანტების, თუ ასეთები არსებობენ, სამუშაო გასამრჯელო სურსათ-სანოვაგის მაღაზიებიდან შემოსული მოგების ფონდიდან უნდა იყოს ანაზღაურებული. შესრულებული სამუშაოსათვის გასამრჯელოს ოდენობას ადგენს ტყვეთა წარმომადგენელი და შემდგომში ამტკიცებს ბანაკის უფროსი. ასეთი ფონდის არარსებობის შემთხვევაში, ამ სამხედრო ტყვეებს სამართლიანი ოდენობის სამუშაო გასამრჯელოს დამატყვევებელი ხელისუფლება უხდის.

მუხლი 63

სამხედრო ტყვეებს უფლება აქვთ მათ სახელზე პერსონალურად ან კოლექტიურად გამოგზავნილი ფულადი გადარიცხვები მიიღონ.

ყოველ სამხედრო ტყვეს უფლება აქვს შემდეგ მუხლში მითითებული თავისი ანგარიშის საკრედიტო სალდო ტყვედ ამყვანი სახელმწიფოს მიერ დადგენილ ფარგლებში გამოიყენოს, რომელიც მოთხოვნის შემთხვევაში უზრუნველყოფს მოთხოვნილი თანხის გადახდას. იმ პირობით, რომ შესრულდება დამატყვევებელი სახელმწიფოს თვალსაზრისით აუცილებელი ფინანსური და სავალუტო შეზღუდვები, სამხედრო ტყვეებს შესაძლებლობა ექნებათ გადარიცხვები საზღვარგარეთაც აწარმოონ. ასეთ შემთხვევაში უპირატესობა სამხედრო ტყვეთა კმაყოფაზე მყოფი პირების სახელზე გადარიცხვებს მიენიჭება.

სამხედრო ტყვეს ნებისმიერ შემთხვევაში და იმ სახელმწიფოს თანხმობით, რომელსაც იგი ეკუთვნის, ექნება თავის ქვეყანაში თანხის გადარიცხვის შესაძლებლობა შემდეგი პროცედურის შესაბამისად: დამატყვევებელი სახელმწიფო, მფარველი სახელმწიფოს მეშვეობით, ზემოაღნიშნულ სახელმწიფოს გადასცემს ავიზოს, რომელშიც არის ყველა აუცილებელი მონაცემი გადამხდელისა და ფულის მიმღების შესახებ, ასევე აღნიშნულია გადასახდელი თანხის რაოდენობა დამატყვევებელი სახელმწიფოს ვალუტაში. აღნიშნულ ავიზოს ხელს აწერენ დაინტერესებული სამხედრო ტყვე და ბანაკის მეთაური. დამატყვევებელი სახელმწიფო ამ თანხას სამხედრო ტყვის ანგარიშის დებეტზე ჩაწერს; ამ დებეტს დამატყვევებელი სახელმწიფო იმ სახელმწიფოს კრედიტზე ჩაწერს, რომელსაც სამხედრო ტყვე ეკუთვნის.

ზემოაღნიშნულ დებულებათა გამოყენების მიზნით, დამატყვევებელ სახელმწიფოს შეუძლია წინამდებარე კონვენციის V დანართში მოყვანილი სამოდელო წესებით ისარგებლოს.

მუხლი 64

დამატყვევებელი სახელმწიფო ყოველი სამხედრო ტყვის სახელზე ხსნის პირად ანგარიშს, რომელიც, სულ მცირე, მოიცავს:

(1) თანხას, რომელიც სამხედრო ტყვეს ეკუთვნის ან მიღებული აქვს ფულადი უზრუნველყოფისათვის ავანსის, სამუშაო გასამრჯელოს სახით ან რაიმე სხვა წყაროდან; სამხედრო ტყვეთათვის დამატყვევებელი სახელმწიფოს ვალუტაში ჩამორთმეულ ფულად თანხას; სხვა ჩამორთმეულ თანხას, რომელიც სამხედრო ტყვის თხოვნით აღნიშნული ქვეყნის ვალუტაშია გადაყვანილი.

(2) ტყვისთვის ნაღდ ანგარიშზე ან სხვა მსგავსი ფორმით გაცემულ თანხას; მისი სახელით ან თხოვნით გადარიცხულ თანხას; 63-ე მუხლის მესამე პარაგრაფის თანახმად გადარიცხულ თანხას.

მუხლი 65

სამხედრო ტყვის ანგარიშში გაკეთებული ყოველი ჩანაწერი ხელმოწერილი ან პარაფირებული უნდა იყოს სამხედრო ტყვის ან მისი სახელით მოქმედი ტყვეთა წარმომადგენლის მიერ.

სამხედრო ტყვეებს უნდა ჰქონდეთ თავიანთი ანგარიშების მდგომარეობის გაცნობისა და მათი ასლების მიღების შესაძლებლობა, აღნიშნული ანგარიშების შემოწმების უფლება, ასევე, აქვთ მფარველი სახელმწიფოს წარმომადგენლებს ბანაკების მონახულების ჟამს.

სამხედრო ტყვეებს ერთი ბანაკიდან მეორეში გადაყვანისას თან მიჰყვებათ მათი პირადი ანგარიშებიც. ტყვედ ამყვანი სახელმწიფოს მიერ სხვა ქვეყნისათვის ტყვეების გადაცემის შემთხვევაში თანხა, რომელიც დამატყვევებელი სახელმწიფოს ვალუტაში არ არის გადაყვანილი, ტყვეებთან ერთად გადადის. ანგარიშის კრედიტზე დარჩენილი თანხის შესახებ მათ უნდა მიეცეთ სათანადო მოწმობა.

კონფლიქტის მონაწილე მხარეებს შეუძლიათ დროდადრო, მფარველი სახელმწიფოს მეშვეობით, ერთმანეთს სამხედრო ტყვეთა ანგარიშზე არსებული თანხის ოდენობა აცნობონ.

მუხლი 66

სამხედრო ტყვის გათავისუფლების ან რეპატრიაციის შედეგად ტყვეობის დამთავრების შემდეგ დამატყვევებელმა სახელმწიფომ მას უნდა მისცეს სათანადოდ რწმუნებული ოფიცრის ხელმოწერით დადასტურებული დოკუმენტი, რომელშიც მითითებული იქნება მისთვის კუთვნილი საკრედიტო სალდო. ტყვედ ამყვანი სახელმწიფო, მფარველი სახელმწიფოს მეშვეობით, იმ სახელმწიფოს, რომელსაც სამხედრო ტყვეები ეკუთვნიან, უგზავნის იმ სამხედრო ტყვეთა სიებს, რომელთა ტყვეობა რეპატრიაციით, გათავისუფლებით, გაქცევით, გარდაცვალებით ან სხვაგვარად დასრულდა, სიებს თან უნდა ახლდეს საკრედიტო სალდოს შესახებ ინფორმაცია. ამ სიის თითოეული ფურცელი ტყვედ ამყვანი სახელმწიფოს რწმუნებული წარმომადგენლის მიერ უნდა დამოწმდეს.

ამ მუხლის ნებისმიერი ზემოაღნიშნული დებულება შეიძლება კონფლიქტის მონაწილე მხარეთა ორმხრივი შეთანხმებების საფუძველზე შეიცვალოს.

სახელმწიფო, რომელსაც ეკუთვნის სამხედრო ტყვე, პასუხისმგებელია მასთან იმ საკრედიტო სალდოს გასწორებაზე, რომელიც მას და მატყვევებელი სახელმწიფოსგან ტყვეობის დამთავრების შემდეგ ეკუთვნის.

მუხლი 67

მე-60 მუხლის თანახმად ტყვეებისათვის ფულადი უზრუნველყოფის სახით გაცემული ავანსები იმ სახელმწიფოს მიერ გაცემულ ავანსებად ითვლება, რომელსაც იგი ეკუთვნის. ამგვარი ავანსები, აგრეთვე 63-ე მუხლის მესამე პარაგრაფში და 68-ე მუხლში გათვალისწინებული სხვა გადახდილი თანხა, საომარი მოქმედებების დამთავრების შემდეგ დაინტერესებულ მხარეთა შორის შეთანხმების საგანს წარმოადგენს.

მუხლი 68

სამხედრო ტყვის ნებისმიერი მოთხოვნა სამუშაოს შედეგად დასახიჩრების ან ინვალიდობისათვის კომპენსაციის თაობაზე მფარველი სახელმწიფოს მეშვეობით ეგზავნება იმ სახელმწიფოს, რომელსაც იგი ეკუთვნის. ტყვედ ამყვანი სახელმწიფო, ყველა შემთხვევაში, 54-ე მუხლის თანახმად გასცემს დოკუმენტს, რომელშიც მითითებულია დასახიჩრების ან ინვალიდობის სახე, მისი გამომწვევი გარემოებები და მონაცემები გაწეული სამედიცინო სტაციონარული მკურნალობის შესახებ. დოკუმენტს ხელს აწერს ტყვედ ამყვანი სახელმწიფოს პასუხისმგებელი ოფიცერი, ხოლო სამედიცინო მონაცემებს სამედიცინო სამსახურის ექიმი ამოწმებს.

სამხედრო ტყვის ნებისმიერი მოთხოვნა იმ პირადი ნივთების, ფულისა თუ ძვირფასეულობის კომპენსაციის თაობაზე, რომელიც ტყვედ ამყვანმა სახელმწიფომ მას მე-18 მუხლის თანახმად ჩამოართვა და რომელიც მას რეპატრიაციის დროს არ დაუბრუნდა, ასევე კომპენსაციის მოთხოვნა ზარალისათვის, რომელიც, მისი აზრით მან დამატყვევებელი სახელმწიფოს ან მისი ნებისმიერი წარმომადგენლის გამო განიცადა, ეგზავნება იმ სახელმწიფოს, რომელსაც ეს პირი ეკუთვნის. თუმცა, ტყვეობაში ყოფნის დროს პირადი მოხმარებისათვის აუცილებელი ყოველგვარი ნივთი ტყვედ ამყვანი სახელმწიფოს ხარჯზე გამოიცვლება. დამატყვევებელი სახელმწიფო სამხედრო ტყვეს ყველა შემთხვევაში აძლევს პასუხისმგებელი ოფიცრის მიერ ხელმოწერილ დოკუმენტს, რომელშიც მითითებულია ყველა ის მიზეზი, რის გამოც აღნიშნული ნივთები, ფული ან ძვირფასეულობა მას არ დაუბრუნდა. ამ დოკუმენტის ასლს 123-ე მუხლში მითითებული სამხედრო ტყვეთა საქმეების ცენტრალური სააგენტო იმ სახელმწიფოს უგზავნის, რომელსაც ეკუთვნის სამხედრო ტყვე.

 

error: სტატიის დაკოპირება აკრძალულია!!!