ჟენევის 1949 წლის 12 აგვისტოს კონვენცია სამხედრო ტყვეებთან მოპყრობის შესახებ კარი III ტყვეობა,ნაწილი II სამხედრო ტყვეების ინტერნირება,თავი V რელიგიური, ინტელექტუალური და ფიზიკური საქმიანობა

მუხლი 34

სამხედრო ტყვეებს სრული თავისუფლება მიენიჭებათ მათი რელიგიური წესების აღსასრულებლად, შესაბამის რელიგიურ წირვებზე დასწრების ჩათვლით, იმ პირობით, რომ ისინი სამხედრო ხელისუფლების მიერ დაწესებულ დისციპლინურ წესრიგს დაიცავენ.

უნდა გამოიყოს რელიგიური მსახურებისათვის საჭირო სათავსოები.

მუხლი 35

მოწინააღმდეგე მხარის ხელში მოხვედრილ სამხედრო სასულიერო პერსონალს, რომელიც სამხედრო ტყვეთა დასახმარებლად დარჩა ან დააკავეს, უფლება ექნება მათ სულიერ მოთხოვნილებებს მოემსახუროს და თავისი რელიგიური აღმსარებლობის შესაბამისად, თავისი მოვალეობები ერთმორწმუნეთა შორის თავისუფლად აღასრულოს. მათ სხვადასხვა ბანაკსა და სამუშაო რაზმში გაანაწილებენ, სადაც იმავე შეიარაღებული ძალების კუთვნილი, იმავე ენაზე მოსაუბრე ან იმავე რელიგიური აღმსარებლობის სამხედრო ტყვეები იმყოფებიან. სასულიერო პერსონალს საჭირო საშუალებები მიეცემა მათი ბანაკის ფარგლებს გარეთ მყოფი სამხედრო ტყვეების მოსანახულებლად, 33-ე მუხლით გათვალისწინებული სატრანსპორტო საშუალებების ჩათვლით. აღნიშნული პირები მათ რელიგიურ მოვალეობებთან დაკავშირებით ისარგებლებენ დამაკავებელი სახელმწიფოს სასულიერო ხელისუფლებასა და საერთაშორისო რელიგიურ ორგანიზაციებთან თავისუფალი მიმოწერის უფლებით; აღნიშნული მიმოწერა შეიძლება დაექვემდებაროს ცენზურას. მათ მიერ ამ მიზნით გაგზავნილი წერილები და საფოსტო ბარათები 71-ე მუხლით დადგენილ ნორმაში არ მოექცევა.

მუხლი 36

ტყვედ ჩავარდნილი სასულიერო პირები, რომლებიც თავიანთი შეიარაღებული ძალების სასულიერო პერსონალის შემადგენლობაში არ შედიოდნენ, უფლებამოსილი იქნებიან მათი რელიგიური აღმსარებლობისდა მიუხედავად, თავისუფლად განახორციელონ თავისი მოვალეობები ერთმორწმუნეთა შორის. ამ თვალსაზრისით, მათ ისევე მოეპყრობიან, როგორც დამატყვევებელი სახელმწიფოს მიერ დაკავებულ სამხედრო სასულიერო პერსონალის წარმომადგენლებს. დაუშვებელია მათთვის რაიმე სხვა სახის სამუშაოს შესრულების იძულება.

მუხლი 37

იმ შემთხვევებში, როცა სამხედრო ტყვეები დაკავებული სამხედრო სასულიერო პერსონალის წარმომადგენლის ან მათი აღმსარებლობის სამხედრო ტყვე სასულიერო პირის სულიერი დახმარებით არ სარგებლობენ, დაინტერესებულ სამხედრო ტყვეთა თხოვნით, ამ მოვალეობათა შესასრულებლად მათი ან მსგავსი აღმსარებლობის სასულიერო პირი დაინიშნება, ან, თუ ასეთი პირი არ ჰყავთ, ამ საქმის მცოდნე სამოქალაქო პირი, თუ ეს რელიგიური თვალსაზრისით დასაშვებია. ეს დანიშვნა უნდა დაამტკიცოს დამატყვევებელმა სახელმწიფომ. ის დაინტერესებული სამხედრო ტყვეების საზოგადოების თანხმობითა და, საჭიროების შემთხვევაში, იმავე აღმსარებლობის ადგილობრივი სასულიერო ხელისუფლების დასტურით უნდა განხორციელდეს. ამგვარად დანიშნული პირი ვალდებული იქნება დამატყვევებელი სახელმწიფოს მიერ დისციპლინისა და სამხედრო უშიშროების უზრუნველყოფის მიზნით დაწესებული წესებით იმოქმედოს.

მუხლი 38

პატივისცემით მოეპყრობა რა ყოველი სამხედრო ტყვის პირად მიდრეკილებებს, დამატყვევებელი სახელმწიფო ხელს შეუწყობს სამხედრო ტყვეთა ინტელექტუალურ, საგანმანათლებლო, რეკრეაციულ, სპორტულ და გასართობ აქტივობას. მან საამისოდ სამხედრო ტყვეობის განმგებლობაში შესაბამისი სათავსოებისა და საჭირო ინვენტარის გადაცემის გზით აუცილებელი ზომები უნდა მიიღოს.

სამხედრო ტყვეებს უნდა ჰქონდეთ ფიზიკური ვარჯიშისა და სუფთა ჰაერზე ყოფნის შესაძლებლობა, სპორტისა და სპორტული თამაშების ჩათვლით. ამ მიზნით, ყოველ ბანაკში საკმარისი ზომის თავისუფალი სივრცე უნდა გამოიყოს.