სოხუმელი დათო ქარდავა გაგრაში ქართველების გენოციდზე.

როგორც სოხუმელი დათო ქარდავა ჰყვებოდა, იგი გაგრაში ნათესავთან სტუმრად იმყოფებოდა, როდესაც ქალაქში აფხაზური ფორმირებები შევიდნენ. მათ ადგილობრივ ქართველთა დიდი ნაწილი სტადიონზე შეყარეს. ტყვეები სტადიონზე რამდენიმე ჯგუფად იყვნენ დაყოფილნი.

„ის ჯგუფი, სადაც მე ვიყავი, თხუთმეტამდე სამხედროფორმიანს ჰყავდა ალყაშემორტყმული. ბევრი ამ ბანდიტთაგან მთვრალი იყო და ახლოს დგომისას ალკოჰოლის სუნი ასდიოდათ. მათ შორის იყვნენ აფხაზები, რუსები და სხვა კავკასიელები. ყველაზე აქტიური იყო ერთი, რომელიც მათი მეთაური ჩანდა, ჩეჩენი თუ დაღესტნელი… ჩვენთან ხშირად მოდიოდა, იარაღით გვემუქრებოდა, გვირტყამდა, გვაფურთხებდა და გვეუბნებოდა, რომ მალე ჩვენს სისხლს დალევდა და ჩვენი თავებით ფეხბურთს ითამაშებდა. ახალგაზრდა ქალები გამოჰყავდათ ჩვენი რიგებიდან და სკამებისაკენ მიათრევდნენ. იქიდან ტირილი, წივილი და საშინელი კივილი ისმოდა. იქ მათ რიგრიგობით აუპატიურებდნენ და ზოგიერთს, ვინც ცოტა შეეწინააღმდეგებოდა, იქვე ცხრილავდნენ. ირგვლივ, მთელ შემოგარენში, საზარელი და თავზარდამცემი მდგომარეობა იყო“, – ჰყვებოდა დათო.

შემდეგ, მისი თქმით, „კავკასიელმა, რომელიც ჩვენ გვირტყამდა და გვემუქრებოდა, ჩვენგან ყველაზე მაღალი კაცი გამოიყვანა, ჩვენ წინ დააყენა და ავტომატით დაცხრილა. მერე იქვე ჩანთიდან ნაჯახი ამოიღო და კისერში დაუშინა. ასე იწვალა, სანამ თავი არ მოკვეთა მიცვალებულს… მერე გახარებულმა მოკვეთილ თავს ფეხი დაარტყა და აქეთ-იქით გორება დაუწყო. მას მეორე აფხაზი აყვა, შემდეგ კიდევ ერთი რუსი, რომელიც კარგა მთვრალი იყო…. გვერდზე ჯგუფებშიც სროლები, კივილი და ღრიალი ისმოდა. მერე ის კავკასიელი ისევ ჩვენთან მოვარდა და თქვა, რომ ახლა ვვარჯიშობთო, აი, გვერდით მეორე გუნდი ვარჯიშობს ქართველების თავებით და მალე ჩემპიონატს ჩავატარებთო. გამარჯვებულები ქართველ ქალებს აქვე სტადიონზე გააუპატიურებენო“.

„ეს ბანდიტები მუდმივად იცინოდნენ, მაგრად მოსწონდათ თავიანთი საქმიანობა. შემდეგ კიდევ ორი ახალგაზრდა კაცი გამოიყვანეს ჩვენი რიგებიდან და იქვე დახვრიტეს. მათგან ერთს ისევ თავი მოაჭრეს და ახალი ბურთი „დაამზადეს“. ისევ წაითამაშეს ამ ახალი მოკვეთილი თავით ფეხბურთი“, – ასე აღწერდა დათო იქ მომხდარ მოვლენებს.

მისი თქმით, სტადიონზე მაშინ ბევრი ადამიანი მოკლეს. მკვლელობები მას შემდეგ შეწყდა, რაც ერთ-ერთმა რუსი ეროვნების სამხედრომ აღშფოთება გამოთქვა იმის გამო, თუ „ამდენი გვამი ვის უნდა წაეღო“. ამის შემდეგ გადარჩენილები იარაღის მუქარით ტყისკენ წაიყვანეს. ამ დროისთვის მებრძოლების უმრავლესობა უკვე ნასვამი იყო, რითაც ქარდავამ და რამდენიმე სხვა ადამიანმა ისარგებლეს და გაიქცნენ.

დათო ცდილობდა მომხდარი ზუსტად აღეწერა, რომ არაფერი შეშლოდა. მე პირადად არცერთ მის სიტყვაში ეჭვი არ მეპარება. მისი მონაყოლი ტექსტის სახით მქონდა შენახული მრავალი წლის განმავლობაში და მის გამოქვეყნებაზე მას შემდეგ დავფიქრდი, რაც პაატა ზაქარეიშვილის განცხადება მოვისმინე.

მე საქართველო 1995 წელს დავტოვე და საცხოვრებლად კანადაში გაემგზავრე. სამწუხაროდ, დათოსთან კავშირი დავკარგე და მისი ახლანდელი ადგილსამყოფელის შესახებ არაფერი ვიცი.

ნუგზარ შარია

51 წლის. გრინვიჩი, კონექტიკუტი, აშშ. Royal Bank of Scotland, ვიცეპრეზიდენტი.