ბიმურზა აფრასიძე: აზერბაიჯანთან სასაზღვრო დავა მხოლოდ ამაზე დაყრდნობით დასრულდება საქართველოს სასარგებლოდ!

ზვიად გამსახურდიასდროინდელი უზენაესი საბჭოს წევრი ბიმურზა აფრასიძე (დადეშქელიანი) საქართველოს ხელისუფლებას აზერბაიჯანთან სასაზღვრო დავის მოგვარებას კანონიერი ხელისუფლების სამართალმემკვიდრეობაზე დაყრდნობით სთავაზობს და ასეთ პოსტს აქვეყნებს:

1.1990 წლის 19 აგვისტოს, საქართველოს რესპუბლიკის უმაღლესმა საბჭომ აღიარა რა 1921 წლის 25 თებერვალს საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის ოკუპაცია-ანექსიის ფაქტი, უკანონოს გამოაცხადა კომუნისტური ხელისუფლების 70 წლიანი მმართველობა ,მის მიერ მიღებული ყველა დადგენილება,ხელშეკრულება ,კანონი და ამით კომუნისტურმა ხელისუფლებამ თვითლიკვიდაცია გამოაცხადა .

2. 1991 წლის 31 მარტის რეფერენდუმის საფუძველზე 9 აპრილის დამოუკიდებლობის აღდგენით საქართველოს საზღვრები დაფიქსირდა 1918 წლის 26 მაისს დადგენილ ფარგლებში ,რის შედეგადაც საინგილო, დავით გარეჯი,დვალეთი ,სოჭის ოლქი,აფხაზეთი ,სამაჩაბლო , ქსნის ხეობა, ტაო-კლარჯეთი ,ლორეს ოლქი საქართველოს ეკუთვნის …

3.. 1991 წლის 31 მარტის რეფერენდუმში საქართველოს დამოუკიდებლობის აღდგენას და ტერიტორიულ მთლიანობას აზერბაიჯანლების 90 %-მა ხმა მისცა, რის შედეგადაც 9 აპრილის დამოუკიდებლობის აქტში ჩაიწერა : “1990 წლის 28 ოქტომბერს მრავალპარტიული, დემოკრატიული გზით არჩეული საქართველოს უზენაესი საბჭო ეყრდნობა რა 1991 წლის 31 მარტის რეფერენდუმით გამოხატულ საქართველოს მოსახლეობის ერთსულოვან ნებას, ადგენს და საქვეყნოდ აცხადებს საქართველოს სახელმწიფოებრივი დამოუკიდებლობის აღდგენას საქართველოს დამოუკიდებლობის 1918 წლის 26 მაისის აქტის საფუძველზე. საქართველოს სუვერენული რესპუბლიკის ტერიტორია (იურიდიულად ) ერთიანი და განუყოფელია.”(დამოუკიდებლობის დეკლარაცია.)

4.საზღვრის დამდგენ კომისიას მივმართავ,რომ 1991 წლის რეფერენდუმით და მის საფუძველზე მიღებული დამოუკიდებლობის აქტით საქართველოს საზღვარი 1918 წლის 26 მაისის მდგომარეობითაა დაფიქსირებული და სსრკ-ს სამართალმემკვიდრე არა ვართ რადგან რეფერენდუმის შედეგები უფრო მაღლა დგას კონსტიტუციაზე , ნებისმიერ სამართლებრივ აქტზე . შეგახსენებთ ,რომ რეფერენდუმის შედეგების გაუქმება მხოლოდ განმეორებით ჩატარებულ რეფერენდუმს შეუძლია .

5.ზემოაღნიშნულიდან გამომდინარე სტალინის,ორჯონიკიძის,მახარაძის,მდივანის მიერ ოკუპირებულ-ანექსირებული საქართველოს მიწების 1921-22 წლებში აზერბაიჯანისსთვის გადაცემა უკანონოა და ბათილია საერთაშორისო სამართლის ყველა ნორმებით და საქართველოს კონსტიტუციით;

6.. საქართველოს კონსტიტუციით ტერიტორიების გასხვისება აკრძალულია .

7. საქართველოს რესპუბლიკის უზენაესი საბჭოს 1992 წლის 13 მარტის დადგენილებით არალეგიტიმური ხელისუფლების ყველა დადგენილება ,კანონი ,აქტი უკანონოა და ბათილია ..

8. ოკუპანტი რუსული წითელი არმიის მიერ ხელმოწერილი ყველა ხელშეკრულება უკანონოა ,ბათილია და მათი გამოყენება როგორც საქართველოს ,ისე აზერბაიჯანის მხრიდან ეწინააღმდეგება ორივე ქვეყნის კონსტიტუციებს,საერთაშორისო სამართალს;

9.საზღვრების საკითხი უნდა გადაწყდეს დამოუკიდებელი საქართველოსა და დამოუკიდებელი აზერბაიჯანის 1918-21 წლების მდგომარეობით და არა ოკუპანტი ქვეყნის- რუსეთის მიერ დასაპირისპირებელი ნაღმების ამოქმედებით .

საქართველოს რესპუბლიკის უზენაესი საბჭოს იურიდიული კომისიის თავმჯდომარე ,დეპუტატი ბიმურზა აფრასიძე-დადეშქელიანი
თბილისი, 2019 წლის 26 აპრილი