1785 წლის 4 ივლისს, მდინარე სუნჟაზე შეტაკების დროს დაჭრილი და დატყვევებულ იქნა რუსების რიგებში მებრძოლი ქართველი თავადი პეტრე ბაგრატიონი.
1785 წლის 4 ივლისს, მდინარე სუნჟაზე შეტაკების დროს დაჭრილი და დატყვევებულ იქნა რუსების რიგებში მებრძოლი ქართველი თავადი პეტრე ბაგრატიონი.
ბრძოლის დროს მან ვაჟკაცობა გამოიჩინა, როცა გარშემო ყველამ იარაღი დააგდო და ხელები ასწია, ის მაინც არ ნებდებოდა და კვლავ განაგრძობდა წინააღმდეგობას.
რუსული დესანტის მდინარეზე გადაყვანა ჩაიშალა და მათი დამარცხებით დამთავრდა. დაჭრილ ბაგრატიონს კი ხმალი გააგდებინეს და გაკოჭეს.
ბრძოლის შემდეგ ტრადიციულად ტყვეების გაცვლა ხდებოდა, ან გამოსყიდვა, თუ რომელიმე მხარეს გასაცვლელი არავინ ჰყავდა. ბაგრატიონის სანაცვლოდ რუსმა მეთაურებმა ჩეჩნებს დიდი ოდენობით თანხა შესთავაზეს.
მოპირდაპირე ნაპირიდან ჩეჩნების ნავმა გამოცურა. როდესაც ნავი ნაპირს მოადგა, ჩეჩნებმა ფრთხილად გადმოიტანეს და მიწაზე დადეს ბაგრატიონი, რომლის ჭრილობებიც ჩეჩენ ექიმებს, უკვე შეხვეული ჰქონდათ. ამის შემდეგ, უსიტყვოდ გაბრუნდნენ და უკან გაცურვა დაიწყეს. “და ფული?” – დაიძახა გაოცებულმა რუსმა ოფიცერმა, რომელიც ფულის ტომარას აწვდიდა. არცერთი ჩეჩენი არ შემობრუნებულა. მხოლოდ ერთმა გამოხედა გულგრილად, ჩეჩნურად რაღაც თქვა და ისევ გატრიალდა. მთიელებმა, უხმოდ, გადალახეს მდინარე და ტყეში გაუჩინარდნენ.
“მან რა თქვა” – მიმართეს რუსმა ოფიცრებმა თარჯიმან ყუმუხელს (ყუმუხი – სოფ. დაღესტანში).
თარჯიმანმა უპასუხა: “ჩვენ ვაჟკაცებს არც ვყიდით და არც ვყიდულობთ.”
მოგვიანებით, პეტრე ბაგრატიონი ისტორიაში შევიდა, როგორც რუსი ქვეითი გენერალი, თავადი, 1812 წლის სამამულო ომის გმირი.
აღსანიშნავია, რომ აღნიშნულ შეტაკებას და ამ პროცესსაც ჩეჩნეთის იმამი, შეიხ მანსური ხელმძღვანელობდა, რომელსაც ამ ომში ძმა მოუკლეს. ასეთმა ადამიანებმა დაგვტოვეს, რომლებიც თავისი ღირსეული ქცევებით დღეს ჩვენთვის სამაგალითონი არიან, რომლებიც მტერსაც კი ღირსეულად ექცეოდნენ და არ ივიწყბდნენ თუ ვინ არიან.
წყარო:
«История войны и владычества русских на Кавказе» – Н.Ф.Дубровин. 1888 год.
