თბილისის მუნიციპალიტეტის საკრებულომ, ნაძალადევის რაიონში, ექვთიმე სართანიას ქუჩას, იუნკერ პლატონ დოლიძის სახელი მიანიჭა.
თბილისის საკრებულოს გადაწყვეტილებით, რუსეთის მიერ საქართველოს ოკუპაციის 100 წლისთავთან დაკავშირებით, დედაქალაქის რამდენიმე ქუჩას ქართველი იუნკერების სახელები მიენიჭა.
ქალაქ თბილისის საკრებულომ 2020 წლის 16 თებერვალს გამართლ სხდომაზე მიიღო N66 განკარგულება-“ქალაქ თბილისში ნაძალადევის რაიონში , ექვთიმე სართანიას ქუჩისთვის იუნკერ პალტონ დოლიძის სახელის მინიჭების შესახებ.”
აღნიშნული განკარგულების თანახმად: ნაძალადევის რაიონში ექვთიმე სართანიას ქუჩას მინიჭა იუნკერ პლატონ დოლიძის სახელი თანდართული რუკის მიხედვით.
“ქართული სამხედრო ანალიტიკური პორტალის” gmas.ge-ის დამფუძნებელმა, თქვენმა მონა მორჩილმა, თბილისის მუნიციპალიტეტის საკრებულოს სახელდებისა და სიმბოლიკის კომისიას, 2020 წლის 24 აპრილს განცხადებით მივმართე , -“1921 წლის რუსეთ-საქართველოს ომში გმირულად დაღუპული საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის იუნკერთა სამხედრო სასწავლებლის იუნკრების: ალექსანდრე ახვლედიანის, პლატონ დოლიძის, შალვა ერისთავის, პავლე იაკობაშვილის, ლევან კანდელაკის, ოთარ ლორთქიფანიძის, მიხეილ ლოლუას, ილია და იოსებ ჯანდიერების სახელების ქ.თბილისში არსებული უსახელო ქუჩებისთვის მინიჭების შესახებ.”
2021 წლის 15 თებერვალს თბილისის საკრებულოში სახელდებისა და სიმბოლიკის კომისიის სხდომა და საკითხების საჯარო განხილვა გაიმართა, როგორც კომისიის სხდომაზე აღნიშნეს “საზოგადოებისთვის ცნობილია, რომ წელს ასი წელი სრულდება საქართველოს გასაბჭოებიდან. დღევანდელ საჯარო განხილვაზე, ხსენებულ თარიღთან დაკავშირებით ასევე წარმოდგენილი იყო თბილისში შემორჩენილი ბოლშევიკურ რეჟიმთან დაკავშირებული რამდენიმე პიროვნების სახელობის ქუჩისთვის საქართველოს გასაბჭოების წინააღმდეგ მებრძოლი პოლიტიკური და სამხედრო მოღვაწეების სახელების მინიჭების ინიციატივები.”
კომისიამ განიხილა და მხარი დაუჭირა “ქართული სამხედრო ანალიტიკური პორტალის” gmas.gი-ს ინიციტივას– “1921 წლის რუსეთ-საქართველოს ომში გმირულად დაღუპული საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის იუნკერთა სამხედრო სასწავლებლის იუნკერების სახელის მინიჭებას ქალაქ თბილისში არსებულ ქუჩებისათვის.
კომისიის მიერ მომზადებული იქნა, ნაძალადევის რაიონში, ექვთიმე სართანიას ქუჩისთვის იუნკერ პლატონ დოლიძის სახლის მინიჭებას შეახებ განკარგულების პროექტი. რომელიც მიღებული იქნა თბილისი საკრებულოს 2020 წლის 16 თებერვალს გამართულ სხდომაზე.
ისტორიკოსი დიმიტრი სილაქაძე: 1921 წლის 24 თებერვალს ისევ ამოქმედდა ომის ღმერთი მთელი თავისი ძლევამოსილებით. ერთმანეთს დაუპირისპირდნენ ქართული და რუსული არმიის ახალგაზრდობა და მომავალი ელიტა: იუნკრები და აღმოსავლეთის ბრიგადის კურსანტები. შეტევები და კონტშეტევები ერთმანეთს ცვლიდა, არცერთი მხარე არ აღმოჩნდა ჯაბანი. იუნკერთა ასეულში 100 მებრძოლამდე დარჩა, ბოლშევიკები მოუახლოვდებოდნენ ქართველთა პოზიციებს გადმოვიდოდნენ ხიშტებით იერიშზე თუმცა ქართველი ახალგაზრდების კონტრშეტევას ვერ უძლებდნენ და უკან იხევდნენ, ბოლოს მათ შეძლეს N4 სანგრის აღება რომელიც 1-ლი ათასეულის ჯარისკაცებს ეკავათ. აქედან რუსები გაიჭრნენ ლეიტენანტ მესხიშვილის ბატარეაზე, რომელმაც იძრო ხმალი და თავის არტილერისტებთან ერთად გადაეშვა ბრძოლის მორევში.
ამ დროს ბაღში ჩასაფრებული იუნკრები ეკვეთნენ მესხიშვილის ბატარეაზე შევარდნილ კურსანტებს და უკან გააქციეს ისინი მეოთხე სანგრის მიმართულებით. უკან დახეულმა რუსებმა გორაკზე მაქსიმის ტყვიამფრქვევი დადგეს და ძლიერი ცეცხლი გაუხსნეს კონტრშეტევაზე გადასულ ქართველ ახალგაზრდებს.
საჭირო იყო ტყვიამფრქვევის გაუვნებელყოფა, და მუხლმარდმა იუნკერმა შალვა ერისთავმაც არ დააყოვნა, სწრაფი სირბილით გადაირბინა მონაკვეთი ტყვიამფრქვევამდე და მემიზნე ოფიცერს ხიშტით თავი გაუპო თვითონ კი მაქსიმის ლულას გადაესვენა. როდესაც დაჭრილ ჯერ კიდევ სულთმობრძავ ერისთავს სანიტრები მიუახლოვდნენ იუნკერმა მათ უკანასკნელი სიტყვები შესძახა: ,,დადექ ვინა ხარ?“. როგორც პოლკოვნიკი ჩხეიძე წერდა: ,,ამ ბრძოლაში იუნკრების რაინდობისა და მისი დიადი სილამაზის სამარადისო სიმბოლურ სურათად დარჩება, ტყვიამფრქვევეზე მწოლიარე, განგმირული შალვა ერისთავი“.
კონტრშეტევას ემსხვერპლა იუნკერი იოსებ ჯანდიერი, იუნკერ ალექსანდრე ხიმშიაშვილის მოგონების მიხედვით იოსები წინასწარ გრძნობდა სიკვდილის მოახლოებას და მას ეუბნებოდა , რომ იმ დღეს უეჭველად მოკლავდნენ. მან ხიმშიაშვილს 24 თებერვლის ბრძოლის წინ ყურში ჩასჩურჩულდა : ,,თუ შენ გადარჩი ცოცხალი, შეიძლება ნახო დედაჩემი და პატარა ძმა, უთხარი , რომ დავეცი ბრძოლის ველზე, როგორც ერთგული ჩემი ქვეყნის. მომხსენი ეს ჯვარი და გადაეცი დედაჩემს, რომ ჩამოჰკიდოს პატარა ძმას … დეე! ეს იყოს მისთვის მომავლის სიმბოლოდ…“ . მართლაც ალექსანდრემ შუა ბრძოლის დროს , როდესაც რუს ჯარისკაცს ხიშტი გაუყარა და თვითონაც ძირს დაეცა, მისგან ორ ნაბიჯში დაინახა იოსებ ჯანდიერის ფართოდ გახელილი უძრავი თვალები, რომელსაც მასთან ერთად საიქიოს ორი რუსი კურსანტი გაეყოლებინა. კონრშეტევას ემსხვერპლა იუნკერი ოთარ ლორთქიფანიძე, თუმცა მისი დაღუპვის ამბავს სხვაგვარად იხსენებს მისი ძმისშვილი: ,,მზის ჩასვლისას, როდესაც ცხარე ბრძოლა დამთავრდა. ჩემი ბიძა 19 წლის იუნკერი ოთარ ლორთქიფანიძე საქართველოს სადღეგრძელოს სანგარში ფეხზე მდგომი სვამდა, რის გამოც მეგობრებმა გააფრთხილეს: ოთარ თავი დახარეო, მაგრამ მან უპასუხა: ,,თავი ვის დავუხარო, ამათ?“. გავარდა საბედისწერო ტყვია და ბიძაჩემი უსულოდ დაეცა“. ორივე ფეხში დაიჭრა და საავადმყოფოში გარდაიცვალა იუნკერი ილია ჯანდიერი, ჭრილობისაგან გარდაიცვალა პლატონ დოლიძე.
