21 წელი, რუსი ოკუპანტების მიერ ჯოხარის (გროზნოს) შტურმიდან.
21 წელი, რუსი ოკუპანტების მიერ ჯოხარის (გროზნოს) შტურმიდან.
05.01.2015
1994 წლის 31 დეკემბერს, დილით ადრე, რუსულმა შეიარაღებულმა არმადამ იჩქერიის დედაქალაქის შტურმი დაიწყო. 90 000-იანი აგრესორთა ჯგუფი, რომელსაც მხარს უმაგრებდა 6 000 მსუბუქი და მძიმე ჯავშანტექნიკა, არტერიული დანადგარები, რეაქტიული სარაკეტო სისტემა, მუდმივი საჰაერო დაცვით და მასიური საჰაერო თავდასხმებით, სამი მხრიდან შევიდნენ ქ. ჯოხარში (გროზნო).
ჩეჩენი სარდლობის მიერ რუსული ჯავშანმანქანების კოლონები, როგორც 26 ოქტომბერს, პრომოსკოვური ოპოზიციის მიერ ქალაქის შტურმის დროს, ჯოხარის ცენტრში შეუშვეს. შემდგომ დაიწყო ცნობილი ჩეჩნური კონტრშეტევა.
ერთი დღის განმავლობაში, ქალაქში შესული რუსული არმიის მოწინავე შენაერთები და ჯავშანტექნიკა განადგურებულ იქნა. სასტიკი შეტაკებები პრეზიდენტის სასახლის წინ მიმდინარეობდა.
ჩეჩენი მეომრების მობილური ჯგუფები და მილიციის დანაყოფები ყოველი მხრიდან უტევდნენ ტანკებს, БМП-ებს ყუმბარმტყორცნებიდამ.
ჩეჩნების ტანკების რამდენიმე ერთეული, პერიოდულად ქალაქის ცენტრში შეიჭრებოდა და უტევდა მოწინააღმდეგეს.
პრეზიდენტის სასახლეში იმყოფებოდა ჩეჩნეთის რესპუბლიკა იჩქერიის ვიცე-პრეზიდენტი ზელიმხან იანდარბიევი, რომელიც ადგილზე ახორციელებდა საერთო ხელმძღვანელობას და შინაგნი ძალების მთავარი შტაბის ხელმძღვანელი ასლან მასხადოვი, რომელიც ქალაქის დაცვას ხელმძღვანელობდა. ჯოხარ დუდაევი სარეზერვო შტაბში იმყოფებოდა, სოფ. ალდიში, ქ. ჯოხარის დასავლეთით და იჩქერიის შეიარაღებულ ძალებს ხელმძღვანელობდა.
1994 წლის 31 დეკემბრის ბრძოლებში, ჩეჩენმა ჯარისკაცებმა და სახალხო არმიამ მიწასთან გაასწორა მოწინააღმდეგის სამხედრო ნაწილები. შემგომ მოჰყვა კიდევ სხვა მრავალი შტურმი, სადაც იჩქერიელებმა აჩვენეს თავიანთი დაუოკებელი ნება, გამბედაობა და ვაჟკაცობა. აგრესორის განადგურებული ჯავშანტექნიკის ასობით ერთეული და მტრის გვამები ჩეჩნური დედაქალაქის ქუჩებში ეყარა. პოლკები და ბრიგადები მთლიანად იქნა განადგურებული ამ უპრეცედენტო ბრძოლებში. ასობით ოკუპანტი ტყვედ იქნა აყვანილი. ბრძოლები გროზნოსთვის 2,5 თვე გრძელდებოდა. რუსების საერთო დანაკარგმა ქალაქისთვის ბრძოლაში შეადგინა 18-დან 22 ათასამდე ჯარისკაცი და ოფიცერი. თითქმის 1200 ჯავშანტექნიკა იქნა დამწვარი ჩეჩნების ყუმბარმტყორცნებით. მხოლოდ 1995 წლის მარტის შუა რიცხვებში ჩეჩნური დანაყოფების უკანასკნელმა მსხვილმა ნაწილებმა დატოვეს დედაქალაქი, შამილ ბასაევის ბრძანებით სატელევიზიო ანძის აფეთქების შემდგომ. რუსული პროპაგანდა დღემდე ცდილობს დაფაროს იჩქერიელების უპირობო წარმატება, რომელთან 90% შედგებოდა უბრალო ხალხისაგან, რომლებმაც იმ დღეებში პირველად აიღეს ხელში ავტომატი.
ოკუპანტების მეთაურებმა და გენერლებმა შეთხზეს უამრავი ტყუილი არ არსებულ “დუადევის ბუნკერებზე”, “მრავალიარუსიან თავდაცვის ნაგებობებზე”, რომელთა გადასალახად “რუსმა ჯარისკაცებმა დიდი ძალისხმევა და გმირობა გამოიჩინეს”. მითიურ დაქირავებულებულ – პროფესიონალებზე და ბალტიელ -სნაიპერებზე, რომლებსაც დუდაევი დღეში 100$-ს უხდიდა.
1994 წლის 31 დეკემბერს, ახალგაზრდა იჩქერიულმა სახელმწიფომ ათასჯერ უფრო მეტი მტრის შემოტევას გაუძლო. თუ 1994 წლის 26 ნოემბერს ჩეჩნები საბოლოოდ განთავისუფლდნენ მოსკოვის ჰიპნოზისგან მისო დაუმარცხებლობის შესახებ, 31 დეკემბერს ხალხი ერთხელ და სამუდამოდ დარწმუნდა თავის გარდაუვალ გამარჯვებასა და დიდ მომავალში, თავის დამოუკიდებელ და თავისუფალ ქვეყანაში.
