პაციენტის სასწაულებრივი გამოჯანმრთელება“.ავღენეთში დაჭრილი ქართველი ჯარისკაცის ივერი ბუაძის ისტორია.

პაციენტის სასწაულებრივი გამოჯანმრთელება“.ავღენეთში დაჭრილი ქართველი ჯარისკაცის ივერი ბუაძის ისტორია.

აშშ-ის არმიის ვებ-საიტზე, ავღანეთში, მტკიცე მხარდაჭერის მისიის შესრულების დროს დაჭრილი ქართველი სამხედრო მოსამსახურის, ლეიტენანტ ივერი ბუაძის შესახებ გამოქვეყნდა სტატია სათაურით – „პაციენტის სასწაულებრივი თვითმკვლელმა ტერორისტმა, რომელიც მოტოციკლს მართავდა, თავი აიფეთქა, რის შედეგადაც ბუაძემ სიცოცხლისათვის საშიში სხეულის მძიმე დაზიანებები მიიღო.
ბაგრამში ჩატარებული არაერთი ქირურგიული ოპერაციის შემდეგ, ბუაძე გერმანიაში, აშშ-ის არმიის სამედიცინო ცენტრში დაჭრილ ორ ქართველ თანამებრძოლთან და ორ ამერიკელ საზღვაო ქვეითთან ერთად გადაიყვანეს.
მედიკოსების აზრით, მისი მდგომარეობა უიმედო იყო. ბუაძის ნეიროქირურგის, მაიორ ჯორჯ რიმარჩუკის თქმით, ქართველი სამხედრო სამედიცინო ცენტრში მრავლობითი მძიმე დაზიანებებით მოათავსეს: „ასეთი მძიმე დაზიანებები დიდი ხანია არ მინახავს. არ მეგონა, რომ გადარჩებოდა და თუ გადარჩებოდა, ნორმალურ ცხოვრებას გააგრძელებდა.“
ეს იყო ერთ-ერთი პირველი სამედიცინო ვარაუდი, რომელიც ბუაძემ დაამსხვრია.
ორთვიანი კომატოზური მდგომარეობის მიუხედავად, ბუაძის ორგანიზმში ბუნებრივი აღდგენითი პროცესები ამოქმედდა და სამედიცინო ცენტრის პერსონალმა ძალ-ღონე არ დაიშურა მის გამოსაჯანმრთელებლად. მკურნალობა არ იყო მარტივი. მას აღენიშნებოდა ტვინის დაზიანება, თავის ტრავმა, ძვლის მრავლობითი მოტეხილობა, ჭრილობითი ინფექცია, ღვიძლის უკმარისობა, ასევე, დასჭირდა ამპუტაცია და დაკარგა დიდი რაოდენობით სისხლი.
სამედიცინო პერსონალი უარეს შედეგს ელოდა და სავარაუდო შედეგებს ქართველ კოლეგასთან და ბუაძის ოჯახის წევრებთან განიხილავდა. სამედიცინო ცენტრში ბუაძის მოსანახულებლად ძმაც სასწრაფოდ ჩაფრინდა.
საქართველოს შეიარაღებული ძალების საარტილერიო ოცეულის სერჟანტი ამირან ბუაძე ძმის საწოლთან იდგა და მისთვის ლოცულობდა. როგორც მან თარჯიმანს უთხრა, ის თავის ძმასთან ერთად ლოცულობდა 21 სექტემბერს, იმ დღეს, როდესაც საქართველოს მართლმადიდებლური ეკლესია ღვთისმშობლის დაბადებას აღნიშნავს.
„მე წმინდა მარიამს ივერის გამოჯანმრთელება ვთხოვე“, თქვა ამირან ბუაძემ. ლოცვისას მან შეამჩნია, რომ მისმა ძმამ თვალი გაახილა, დახუჭა და პირი ოდნავ გაამოძრავა.გამოჯანმრთელება“.

ლანდშტულის რეგიონული სამედიცინო ცენტრის პაციენტის სასწაულებრივი გამოჯანმრთელება
ლანდშტულის რეგიონული სამედიცინო ცენტრის პერსონალი საწაულის მოწმე გახდა, როდესაც მძიმედ დაჭრილმა პაციენტმა სიკვდილს არაერთხელ სძლია და შეძლო ის, რასაც ვერავინ წარმოიდგენდა. ერთი წლის შემდეგ იგი კვლავ განაგრძობს ცენტრის მედიკოსების გაოცებას.
2017 წლის 6 სექტემბერს ქართველი ჯარისკაცები, საქართველოს შეიარაღებული ძალების უფროსი ლეიტენანტ ივერი ბუაძის მეთაურობით, ამერიკელ საზღვაო ქვეით მრჩევლებთან ერთად, ავღანეთში, ბაგრამის საავიაციო ბაზის შესასვლელთან ავტომობილებს ვიზუალურად ამოწმებდნენ. 

ინტესიური თერაპიის მედდა, კაპიტანი ჰილარი ბატლსი იხსენებს თუ როგორ დაიწყო ბუაძის ჯანმრთელობის მდგომარეობის გაუმჯობესება.
„ამირანის ვიზიტის შემდეგ, ჩვენ ივერის კვნესა გვესმოდა და მისი კუნთების მოძრაობას ვაკვირდებოდით“, ამბობს ბატლსი. „თავდაპირველად ექიმებს ეგონათ, რომ ადგილი ჰქონდა რეფლექსებს. მოგვიანებით, როდესაც ჩვენ მის ოთახში დავდიოდით, მან თვალის ისეთი მოძრაობები დაიწყო, თითქოს გვიყურებდა. გარკვეულ მომენტებში, მან ჩვენზე რეაგირებაც დაიწყო – ნიშნად თავს ხრიდა და ბოლოს, „კის“ ან „არას“ ამბობდა, როდესაც კითხვებს ვუსვამდით.“
ბუაძემ გარშემომყოფები ისევ გააოცა, როდესაც მშობლიურ ქართულ ენის მსგავსად, ინგლისურად და რუსულად დაიწყო საუბარი.
„ორი თვის განმავლობაში ძალიან ცუდად ვიყავი,“ თქვა ბუაძემ ნელი, გამართული ინგლისურით. „მაგრამ, როდესაც პირველად გავამოძრავე მარჯვენა ხელი და ფეხი, მედდები აღფრთოვანდნენ. ისინი ამას ვერ იჯერებდნენ“.
მას შემდეგ, რაც ინტენსიური თერაპიის პერსონალმა ბუაძის მოძრაობა შენიშნა, მათ ქართველი სამხედროს გამოსაჯანმრთელებლად უფრო აგრესიული მკურნალობის მეთოდებს მიმართეს, რომელშიც კლინიკის სხვადასხვა ჯგუფები აქტიურად ჩაერთვნენ. როდესაც ბუაძე კომატოზურ მდგომარეობაში იმყოფებოდა, ფიზიოთერაპევტები მას მთელ რიგ პასიურ ფიზიკურ ვარჯიშებს უტარებდნენ, რათა მეორადი გართულებები აეცილებინათ თავიდან. როდესაც ქართველმა სამხედრომ მოძარობა დაიწყო, ექიმებმა ტაქტიკა შეცვალეს. 

ლანდშტულის რეგიონული სამედიცინო ცენტრი, რომელიც რამშტაინის მახლობლად, გერმანიაშია განლაგებული, აშშ-ის ფარგლებს გარეთ არსებული ყველაზე დიდი ამერიკული სამედიცინო დაწესებულებაა, რომელის ერთ-ერთ დანიშნულებას აშშ-ის, ნატოს წევრი და პარტნიორი ქვეყნების სამხედრო მოსამსახურეების მკურნალობა და რეაბილიტაცია წარმოადგენს. გადარჩენის 99%-იანი მაჩვენებლით, ცენტრის მედიკოსთა გუნდმა წარმატებით უმკურნალა და ბრძოლის ველს დაუბრუნა 15.000 ათასზე მეტი სამხედრო მოსამსახურე. ცენტრის უპირველესი ამოცანაა პაციენტების გამოჯანმრთელება და მათი ქვედანაყოფებში დაბრუნება ან შემდგომი მკურნალობისა და რეაბილიტაციისთვის მათი აშშ-ში გადადაყვანა. 
„სამედიცინო ცენტრში ჩვენ არ ვართ აღჭურვილი ხანგრძლივი რეაბილიტაციისთვის. ჩვენმა ფიზიოთერაპევტებმა განახორციელეს ტექნიკური საშუალებების ადაპტაცია და შექმნეს სავარჯიშოები ბუაძის რეაბილიტაციის გასაგრძელებლად. ოკუპაციური თერაპიის პერსონალმა მისთვის შექმნა ხელის მოსაჭიდებლები, ადაპტირებული ჭურჭელი საკვებისთვის და სხვა სახის საშუალებები, რომლებიც ხანგრძლივი რეაბილიტაციისათვის განკუთვნილ დაწესებულებებში, მაგალითად ვოლტერ რიდის სამხედრო სამედიცინო ცენტრში იყენებენ,“ განაცხადა პეტრა ვაინმა, ინტენსიური თერაპიის მედდამ.

ფიზიოთერაპიის ასისტენტის, მარია დულუჩის თქმით, მას არასოდეს ჰყოლია მსგავსი მოტივაციის პაციენტი, რომელიც ტკივილების მიუხედავად, ნაკლებად ჩიოდა. „ის მეუბნებოდა – შენ ხარ ჩემი მეთაური, რასაც მეტყვი შევასრულებ. მე მზად ვარ.“
ყოველ ჯერზე, როდესაც დულუჩი ბუაძეს ეკითხებოდა, სურდა თუ არა მას უფრო მეტი ვარჯიშის გაკეთება, ჩვეულებისამებრ, პასუხი იყო: „რატომაც არა?!“
ბუაძე ისხსენებს იმ დღეს, როდესაც სრულად გააცნობიერა მისი ჯანმრთელობის მდგომარეობის სიმძიმე. „მე არ ვიცოდი, რომ ფეხი დავკარგე. როდესაც ველოსიპედის ვარჯიში დავიწყე და ჩემი ფეხი დავინახე, მაშინ მივხვდი ყველაფერს“, – თქვა ბუაძემ.
ბუაძისთვის ბევრი რამ შეიცვალა, როდესაც აშშ-ის საჰაერო ძალების ინტენსიური თერაპიის შტაბის სერჟანტმა, ანტვან უილიამსმა მას იმ ინოვაციური პროტეზირების შესახებ უამბო, რომელსაც შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე პირები აქტიური ცხოვრებისთვის იყენებენ იყენებენ.
„ბუაძისა და ფიზიოთერაპევტთა გუნდის ძლიერი ნების შედეგად, მან ექვს თვეზე ნაკლებ ხანში გაიარა,“, თქვა პეტრა ვაინმა. 
„ცენტრს ძალიან კარგი თერაპევტები ჰყავს. ისინი ყოველდღიურად მეხმარებოდნენ ვარჯიშში და მე ვაგრძელებ რეაბილიტაციას“, განაცხადა ბუაძემ აპრილში, მორიგი ფიზიოთერაპიის დროს. „ იყო ბევრი სირთულე და დღეს უკვე ხედავთ როგორ დავდივარ. „Easy breezy lemon squeezy!“ – ეს გამონათქვამი აქ ვისწავლე.“
ბუაძის განმარტებით, ის ძალისხმევას არ იშურებს გამოჯანმრთელებისთვის, რადგან სამომავლოდ დიდი გეგმები აქვს. „ვაპირებ ორივე ფეხზე სიარულს, რომელთაგან ერთი პროტეზირებულია. მე უნდა შევძლო სირბილი, რაც იქნება ბოლო საფეხური,“ განაცხადა ბუაძემ. „ამას დავასრულებ და შემდეგ საქართველოში დავბრუნდები.“
ოჯახი მნიშვნელოვანია ბუაძისთვის. ის ამბობს, რომ ოჯახთან და მეგობრებთან დაბრუნება სურს და ერთ დღეს, ცოლის შერთვას გეგმავს.]

ბუაძე წარმატებით აგრძელებს თავის გზას. ის გადავიდა ვოლტერ რიდის სამხედრო სამედიცინო ცენტრში და უკვე მიაღწია ერთ-ერთ მთავარ მიზანს – გაიარა პროტეზირებული ფეხით. 
ბუაძის ერთ-ერთი ინტენსიური თერაპიის მედდის ბატლსის განცხადებით, პაციენტის გამოჯანმრთელებისათვის მთელი გუნდი იბრძოდა. „ჩვენ ყველანი ერთად ვმუშაობდით ბუაძის დასახმარებლად. ამერიკელი საზღვაო ქვეითების და ქართველი სამხედროების ერთობლივი მუშაობა და ერთმანეთის ენების შესწავლაც ოჯახს გავს.“ ქართველი ჯარისკაცის შეუპოვრობას სამედიცინო პერსონალი ერთხმად აღიარებდა. 
ლანდშტულის რეგიონული სამედიცინო ცენტრის გუნდი, აშშ-ის არმიისა და საჰაერო ძალების გარდა ფლოტის, საზღვაო ქვეითების და სპეციალური ოპერაციების ძალების პერსონალს მოიცავს. ვინაიდან ბუაძის ქვედანაყოფი ამერიკელ საზღვაო ქვეითებთან ერთად ასრულებდა მისიას, საზღვაო ქვეითები ცენტრში მასზე როგორც თავისიანზე ისე ზრუნავდნენ.
„მას შემდეგ რაც კომიდან გამოვიდა, უნიფორმის ამოცნობა შეძლო,“ თქვა საზღვაო ქვეითების მეკავშირე სერჟანტმა მერიკ მორინმა. „როდესაც დაგვინახა, გაიღიმა და თქვა – საზღვაო ქვეითებთან ერთად ვიყავიო. ნებისმიერ დღეს ვიბრძოლებდი ბუაძესთან ერთად.

ინტენსიური თერაპიის მედდა, პეტრა ვაინი აცხადებს, რომ მისი შესაძლებლობები შეუზღუდავია. „როდესაც ცუდი დღე მაქვს, მასზე ვფიქრობ. ძალიან პოზიტიური პიროვნებაა. ახლა მას უკვე სიარული და პროტეზირებული ფეხის გამოყენება შეუძლია.“
„ცხოვრება ძალზე უცნაურია. არასოდეს დანებდეთ, გააგრძელეთ პროგრესი, ცხოვრება მშვენიერია. მე ჯერ ბოლომდე არ გამოვჯანმრთელებულვარ, მაგრამ ვაგრძელებ ბრძოლას. ყველას ვაჩვენებ, რომ შეუძლებელი არაფერია,“ – განაცხადა ბუაძემ.

 

 

 

 

 

 

წყარო:https://www.army.mil/article/211281

error: სტატიის დაკოპირება აკრძალულია!!!