1992 წლის 7 სექტემბერს, მოწინააღმდეგის მიერ ნასროლმა ყუმბარამ, ზემო ეშერას მისადგომებთან სამი ქართველი სამხედროს – ლევან აბაშიძის, სულხან სულხანიშვილის და გიორგი ნადირაშვილის სიცოცხლე შეიწირა. გიორგი გაჩეჩილაძე მსუბუქად დაშავდა.
ლიკა ზარქუა:
დღევანდელი დღესავით მახსოვს ის ავბედითი 1992 წლის 7 სექტემბერი. მე მაშინ სოხუმის რესპუბლიკური საავადმყოფოს ქირურგიული განყოფილების საოპერაციო ბლოკის მორიგე ექთანი ვიყავი. შებინდებული იყო, ეს ესაა ოპერაციიდან დაღლილი გამოვედი, როდესაც განყოფილებაში კაცის სასოწარკვეთილი ღრიალი მოგვესმა. ახლოს მივედი, ახალგაზრდა ბიჭი იყო, ასე 25-27 წლის. ტიროდა, რაღაცას გაურკვევლად ლუღლუღებდა. მივხვდი, მორიგი უბედურება დატრიალდა ქალაქში. ვცდილობდი დამემშვიდებინა. ამომხედა და მითხრა : მე დღეს სამი უახლოესი მეგობარი ერთად, ერთ წამში დავკარგეო. ოთხნი ჩამოვედით თბილისიდან და სამი დამეღუპაო. ვერც მის თვალებს ავღწერ და ვერც მის განცდას. ადგილს ვერ პოულობდა. მერე ტირილით მკითხა: შენ ლევან აბაშიძეს იცნობოოოო. უცებ აზრზე ვერ მოვედი. ამან უფრო გააგიჟა.”ფესვებიიიიი”- სასოწარკვეთილი მიყვებოდა ლევანის შესახებ. რასაკვირველია გამახსენდა. ჰოდა, ლევანი და კიდევ ჩვენი ორი მეგობარი ეხლა მორგში არიანო… რა მექნა არ ვიცოდი რით დამემშვიდებინა.
მერე მთხოვა, როგორმე ამ ღამესვე თბილისში დამარეკინეო. ეს ამბავი თბილისში უნდა შევატყობინო და ხვალვე ბიჭები გადავასვენოო…იქ უნდა დაგვხვდნენო. ამ ბიჭს გიორგი ერქვა, არ მახსოვს ცეცხლაძე თუ გაჩეჩილაძე. ერთი სიტყვით ძლივს დავამშვიდე, დავაიმედე და ვუთხარი: მთავარი ექიმი აუცილებლად მოვა დღეს. საოპერაციო მასალა მაქვს ასაღები, აუცილებლად ვნახავ, მარტო მისი კაბინეტიდან შეიძლებოდა მაშინ დარეკვა თბილისში. აუცილებლად დაგეხმარები და დაგარეკინებ მეთქი. ცოტა ხანში აწ გარდაცვლილი თემურ შურღაია მოვიდა. ჩავყევი გიორგის მთავარი ექიმის კაბინეტში და მან დარეკვა მოახერხა. გამოვედი ოთახიდან, მისი სატელეფონო საუბრის მოსმენას გული ვეღარ გაუძლებდა… ზუსტად 3 წუთში გამოვიდა…ასე გაიგო თბილისმა ეს ტრაგიკული ამბავი.
შემდეგ ბატონი თემურის დახმარებით ტრანსპორტირების ამბავიც მოგვარდა. მე მაშინ 22 წლის ვიყავი. გიორგის მთელი ღამე თვალი არ მოუხუჭავს, თან ტიროდა და თან ბედის უკუღმართობის გამო შეწყვეტილი სამი სიცოცხლის – თავისი მეგობრების განვლილ ცხოვრებას მიყვებოდა…
საიდან მოვიტანეთ ძალა, ამდენი უბედურების გადასატანად… არ ვიცი…არ ვიცი..
დღეს ლევან აბაშიძეს 58 წელი შეუსრულდებოდა!!!

error: სტატიის დაკოპირება აკრძალულია!!!