ბოლშევიკებთან მებრძოლი გმირი თომა ბალიაური

1914-15 წლებში ვიყავ მოხალისედ ოსმალის ფრონტზე … წავედი რუსეთში სადაც მომისწრო რევოლუციამ. ბოლშევიკების მოსვლის შემდეგ გადმოველ ეკატერინოსლავში, სადაც მყვანდა ჩეჩნების და თერგის ოლქის ქისტების რაზმი ქალაქის სიმშვიდის დასაცავად ბოლშევიკებისაგან, რომელთათვისაც საშინელებად გარდავიქეც. გადატრიალების შემდეგ მეძებდნენ დასახვრეტად ჟერებეცში. ჩემი ამხანაგები დახვრიტეს როსტოვში. ჟერებეცში დამაპატიმრეს ქისტ აბდულარახმან ბადხიევთან ერთად. მოგვისაჯეს დახვრეტა.

გამოვიქეც, ჩამოველ თფილისში, შევედი მოხალისედ ფურცელაძის რაზმში. დავინიშნე კომისრად ფშავ-ხევსურეთში, ვიბრძოდი ლეო კერესელიძის რაზმში.
შევუერთდი ქაქუცას ხევსურეთის აჯანყებაში, ვხელმძღვანელობდი მოხევეებს. აჯანყების ჩაქრობის შემდეგ მიპირებდნენ დახვრეტას, თავი შევაფარე არხოტს, მდევნიან ყოველმხრივ, რითი დამთავრდება არ ვიცი.

ვსწერ 1930 წლის მაისი 30. თუ მოვკვდი და ვერ ვეღირსე საქართველოს განთავისუფლებას მომიგონეთ, რომ იყო ვიღაც დევნილი და სამშობლოს კეთილდღობას შესწირა თავი. იარაღი არ დამიყრია და არც დავყრი სიკვდილამდის…” – თომა ბალიაური. მოკლეს სამი წლის შემდეგ.